சிவபெருமான் தோழர் சுந்தரரும் அருணகிரி நாதரும்

You can read here the story of Paravai Nachiyar in English

"பரவைக்கு எத்தனை" என்று தொடங்கும் பொதுப் பாடலில், தன் அடியார்களுக்காக எதையும் செய்யத் தயங்காத மாண்பு கொண்டவர் அந்த மகாதேவன் என்பதையும், சுந்தர மூர்த்தி நாயனாரின் நண்பனாகவே தன்னை ஆக்கிக் கொண்டவர், கந்தனின் தந்தை என்பதையும் பாடிப் பரவசம் ஆகிறார் அருணகிரியார்.

பரவைக் கெத்தனை விசை தூது
பகரற்கு உற்றவர் மாண் "

ஒரு பெரிய புராணத்தையே உள்ளடக்கிய வரிகள். உரிமையால் பக்தன் உத்தரவிட, கருணையால் அதைச் செய்து முடிக்கும் பரமன். பழைய சிவ அடிமை சுந்தரர் ப்ராரப்தம் முடித்து முக்தி பெற எடுத்த பிறவி. சிவபக்தைகள் இருவர், பரவை நாச்சியாராகவும், சங்கிலி நாச்சியாராகவும் பிறந்து, சுந்தரரைக் கை பிடிக்கக் காத்திருக்க, இறைவன் திருவருளால் இகபர சுகம் பெற, திருவாரூரில் பரவையையும், திருவொற்றியூரில் சங்கிலியையும் மணம் புரிந்து கொள்கிறார் வன் தொண்டர் சுந்தரர்.

சைவ சமயத்தில் போற்றப்படும் சமயக்குரவர் நால்வரில் ஒருவரான சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் முன்னொரு காலத்தில் கயிலையில் ஆலால சுந்தரராக சிவனுக்கு நந்தவனத்தின் பூக்களை மாலையாகத் தொடுத்து அளித்தும் வேறு பல தொண்டுக்கள் செய்தும் வாழ்ந்து வந்தார். ஒருநாள் நந்தவனம் சென்றபோது அங்கு வந்திருந்த உமையம்மையாரின் சேடியர்களான அநிந்திதை கமலினி என்ற இருவரையும் கண்டு அவர்கள் மேல் மயல் கொண்டார். அவர்களும் ஆலாலசுந்தரரின் எழிலைக் கண்டு தங்கள் மனதை அவரிடம் பறிகொடுத்து நின்றனர். இந்த விஷயம் அறிந்த சிவபெருமான் மூவரையும் பூலோகத்தில் மானிடராய் பிறக்கப் பணித்தார்.

பரமனின் திருவுள்ளப்படி சுந்தரர், தமிழகத்தில் திருநாவலூர் என்னும் தலத்தில் நம்பி ஆரூரன் என்ற பெயரில் ஆதிசைவ அந்தணராக பிறந்தார். .உமையம்மையின் கட்டளைப்படி கமலினி திருவாரூரில் பரவை நாச்சியாராகவும் அநிந்திதை திருவொற்றியூரில் சங்கிலியாராகவும் பிறந்து வளர்ந்து பருவமெய்தினர்.

பரவையார் தினம் தன் தோழிகளோடு கோயிலுக்குப் போய் சிவதரிசனம் செய்யும் நேரம் கோயிலுக்கு வருகை தந்த ஆரூரருக்கும் பரவையாரும் முதல் பார்வையிலேயே காதல் அரும்பி மலர்ந்தது! மறுநாளே இறையருளால் சுந்தரருக்கும் பரவையாருக்கும் திருமணம் இனிதே நடந்தேறியது. இருவரும் இல்லறத்தை இனிதே நடத்தி வந்தனர். நாளடைவில் சுந்தரருக்கு மீண்டும் தன் அடியார்களுடன் பற்பல திருத்தலங்களுக்குச் சென்று அங்கு சிவதரிசனம் செய்து கொண்டு திருவொற்றியூரில் சில நாட்கள் தங்கினார். ஒருநாள் கோயிலில் மாலை தொடுத்துக் கொண்டிருந்த சங்கிலியாரைக் காணவும் இருவருக்குமே இனம் புரியாத அன்பு தோன்றியது. உடனே சுந்தரர் மீண்டும் கோயிலினுள் சென்று பரமனிடம் தனக்கும் சங்கிலியாருக்கும் மணமுடித்து வைக்குமாறு வேண்டினார்.

இறைவன் கனவில் தோன்றி அருளிய அறிவுரைப்படி சங்கிலியார் தன்னை விட்டு பிரியமாட்டேன் என்று சுந்தரரிடம் சத்தியவாக்கு பெற்றுக் கொண்ட பிறகு மாலையிடுகிறார். ஆனால் சிறிது நாட்களிலேயே சுந்தரர் சிவனின் திருவிளையாடலால் சங்கிலியாரைப் பிரிந்து பரவையாரிடம் வருகிறார். இதற்கிடையே சுந்தரரின் திருமண விஷயம் தெரிந்த பரவையார் மிகவும் கோபமுறுகிறாள்.

பரவையாரின் கோபத்தைக் தணிக்க தூது அனுப்பிய பெரியவர்கள் பலனின்றி திரும்பவே சுந்தரர் சிவபெருமானிடம் பரவையின் ஊடலைத் தீர்கக்க வேண்டும் என்று இறைஞ்சுகிறார்.

அடியார் குறை தீர்க்கும் அம்பலக் கூத்தரான சிவன் ஓர் ஆதிசைவர் வேடம் தாங்கி பரவையார் இல்லம் ஏகி பற்பல சமாதான வார்த்தைகளை பேசுகிறார். பரவையார் எதற்கும் மசியவில்லை. சுந்தரர் மனம் மிகவும் துன்புறுகிறது.

சுந்தரது நிலைகண்டு இரங்கிய சிவன் இன்னொரு முறை தூது செல்ல இணங்கி குருக்கள் வடிவு தாங்கி பரவையார் இல்லம் ஏகுகிறார். தன் இல்லம் தேடி இரண்டாம் முறையாக வந்திருப்பவர் சாட்சாத் சிவபெருமானே என்று உணர்ந்த பரவை இறைவன் கட்டளைக்கு அடிபணிந்து சுந்தரரை அன்புடன் ஏற்றுக் கொள்கிறாள்.

இந்த நிகழ்ச்சியைத்தான் அருணகிரிநாதர் ""பரவைமனை மீதிலன்று ஒருபொழுது தூது சென்ற பரமன்'' என்ற அடிகளில் தெரிவிக்கிறார். ("கருவினுருவாகி வந்த வயதளவிலே வளர்ந்து' என்று தொடங்கும் பழனி திருப்புகழ்ப்பாடல்).