Nakkeerar in Thiruppugazh

Please click to read the Story of Nakkeerar, a nineth century Tamil poet who wrote a learned commentary on the well-known work entitled Irayanar Agaporul. Nakkeerar is famous for stubbornly clinging onto his beliefs even in the face of supreme and incontrovertible evidence. Vankya Sudamani Pandyan (வங்கிய சூடாமணி (சண்பக பாண்டியன்) offers a bundle of gold coins as a prize to any poet who would compose a poem that would clear his doubt whether women could have naturally fragrant hair. Lord Shiva himself composes a poem that answered this query and hands it over to a poor scholar Tharumi. However, Nakkeerar finds fault with a particular line in that poem and even when Siva asserts the correctness of Tharumi's thought and diction, Nakkeerar persistently refutes it. Shiva opens His third eye and Nakkeerar feels as if his body is set ablaze. He undertakes a pilgrimage to Mount Kailasa and on the way he encounters the demoness Karkimukhi who imprisons him in a cave along with 999 other pious men, similarly held captives in order to perform a sacrifice offering one thousand men. The place of captivity is a mountainous cave on the top of Tirupparankunram, and Nakkeerar in the opening lines of the poem Tirumurugārrupadai extols its praise, as the holy abode of Muruga. When the poet finishes his poem of praise, Lord Muruga appears and kills the demoness with His powerful Lance and rescues the thousand men. This entire episode is described in the song piraviyaana sadam

பொறி வழாத முநிவர் தங்கள் நெறி வழாத Sage Nakkeerar who controlled his sense organs from going astray and righteously performed his daily religious rites,
பிலன் உழன்று பொரு நிசாசரனை நினைந்து வினை நாடி : thought of taking action for protecting sages who were imprisoned in the cave by the demon;
பொரு இலாமல் அருள் புரிந்து மயிலில் ஏறி நொடியில் வந்து : (as a result, Murugan) ascended the peacock in a trice to shower His unparalleled grace,
புளகம் மேவ தமிழ் புனைந்த முருகோனே : and made Nakkeerar euphoric by accepting his offer of Tamil poetry Thirumurugaatrupadai, Oh, Muruga.

Here's another song enthan sadalangam
சந்தந்தொனி கண்டும்புய லங்கன்சிவ னம்பன்பதி
சம்புந்தொழ நின்றுந்தினம்     விளையாடும்
கந்தன்குக னென்றன்குரு வென்றுந்தொழு மன்பன்கவி
கண்டுய்ந்திட அன்றன்பொடு    வருவோனே

Though Nakkeeran was a renowned Tamil Sangam poet, Lord Shiva realized that he hadn't learned Tamil Grammar in a methodical way. Instead of ignoring him for having found faults in His poem, Shiva deputes Sage Agastya, whom He had Himself tutored earlier, to teach the nuances of Tamil Grammar to Nakkeeran. This is the 54th divine play mentioned in the Thiruvilaiyadal Puraanam. He then directed Nakkeeran to write ThirumurugAtruppadai, giving him the starting lines 'ulagam uvappa'. Here are the lines from 'kadimAmalar'.

வளவாய்மை சொற்ப்ர பந்த முளகீர னுக்கு கந்து
மலர்வாயி லக்க ணங்க     ளியல்போதி
அடிமோனை சொற்கி ணங்க வுலகாமு வப்ப என்று
னருளால ளிக்கு கந்த     பெரியோனே

The disciple finds his master's approbation soon. In the song malaikkunaayaga, Saint Arunagiri says that Murugan resides in Nakkeerar's poem as its meaning or essence, and is on par with sages vasishtha, Kashyapa, and Agastya. வசிட்டர் காசிபர் தவத்தான யோகியர் அகத்ய மா முநி இடைக்காடர் கீரனும் வகுத்த பாவினில் பொருள் கோலமாய் வரு முருகோனே

Celebrating the Grace with which Murugan offers refuge to Nakkeeran, Arunagiri wants a similar favor extended to him too and he would also like to receive upathesa or spiritual incantations from the Lord. (Song: kaarchaar)

பார்ப் பாவலர் ஓது சொ(ல்)லால்
முது நீர்ப் பாரினில் மீறிய கீரரை
ஆர்ப்பாய் உனது ஆம் அருளால் ஒர் சொல் அருள்வாயே

Nakkeerar has been mentioned in several vaguppus and Viruththams. Sample these below:

நா உடைய கீரன் தனது பாடல் பெற்று உலகுதனில் ஒப்பு இல் புகழ் பெற்ற வை வேல் (mamuthal thadinthu vel viruththam)

பழுத்தமுது தமிழ்ப்பலகை இருக்குமொரு கவிப்புலவன் இசைக்குருகி வரைக்குகையை இடித்துவழி காணும் (vel vaguppu)

இயன் முநி பரவ ஒரு விசை அருவரை ஊடு அதி பார கோர இவுளி முகத்தவள் கொங்கை கொண்ட சண்ட மார்பைப் பிளந்தன : (buya vaguppu)

எதிரில் புலவர்க்குதவு வெளி முகடு முட்ட வளர் இவுளி முகியைப் பொருத ராவுத்தன் ஆனவனும் (vedichchi kAvalan)